StrikkeTerjes vottedesign
Lyst til å strikk votter?
Jeg har designet votter som er enkle å strikke.
Velkommen til StrikkeTerje
«Å strikke er godt for kropp og sjel… og en meget god terapi i hverdagen…»
Terje har vært en ihuga strikkeentusiast og hobbystrikker siden han var 7-8 år. Han er utdannet lærer, og gikk også 2 år på husflidskolen hvor han lærte vev og strikkedesign. Siden Terje kommer fra Rauma har han alltid vært glad i ullgarnet fra Rauma Ullvarefabrikk. Og Selbu votter har vært en særinteresse fra studietiden, som har resultert i at han har strikket utallige Selbuvotter samt reist rundt med foredrag om Selbuvotten.
Titt gjerne innom hans Facebook blogger musikk&strikk eller StrikkeTerje, eller på Instagram strikketerje, som kun er ment som inspirasjonsblogger…
Terje er en ung herremann på 55 år som bor i Ytre Enebakk, og har gjennom en husflidsutdannelse i vev og tekstil fått en stor interesse for strikking, og spesielt Selbutradisjonen. De siste 12 årene har han reist rundt med foredraget mitt om Selbustrikking til husflidslag (for det meste i Viken og Oslo). Han er ingen ekspert på området, men skrev sin hovedoppgave om temaet på husflidsskolen og tilegnet seg meg litt over gjennomsnittet av kunnskap om denne strikketradisjonen, noe som nå reiser rundt å deler gledelig med andre strikkeinteresserte.
Terje er født og oppvokst i Romsdalen og dermed svært glad i Rauma Ullvarefabrikk, som ligger på Åndalsnes.
VELKOMMEN TIL MIN HJEMMESIDE
Denne våren skal hjemmesiden min oppgraderes og gjøres tilgjengelig og oversiktlig.
Her kan du finne bilder av vottene og votteoppskriftene mine.
NYTT VOTTEMØNSTER
Terjevotten
SNØFNUGG
Terjevotten
Mihi enim satis est ipsis
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ea possunt paria non esse. Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus; Sed residamus, inquit, si placet. Duo Reges: constructio interrete. Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus; Minime vero istorum quidem, inquit. Nec tamen ille erat sapiens quis enim hoc aut quando aut ubi aut unde? Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint. Atqui perspicuum est hominem e corpore animoque constare, cum primae sint animi partes, secundae corporis.
Mihi enim satis est, ipsis non satis. Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Si longus, levis; Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur.
Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos. Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est? Cum autem venissemus in Academiae non sine causa nobilitata spatia, solitudo erat ea, quam volueramus. Obsecro, inquit, Torquate, haec dicit Epicurus? Non igitur bene. Oratio me istius philosophi non offendit; Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Et quod est munus, quod opus sapientiae? Ex rebus enim timiditas, non ex vocabulis nascitur. Ea possunt paria non esse.
Nullus est igitur cuiusquam
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur. Murenam te accusante defenderem. Suo genere perveniant ad extremum; Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam? Duo Reges: constructio interrete. Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo.
Placet igitur tibi, Cato, cum res sumpseris non concessas, ex illis efficere, quod velis? Graccho, eius fere, aequalí? Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Bonum integritas corporis: misera debilitas. Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis? Quamquam te quidem video minime esse deterritum. Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe;
Summus dolor plures dies manere non potest? Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur. Ut in voluptate sit, qui epuletur, in dolore, qui torqueatur. Res enim se praeclare habebat, et quidem in utraque parte. Nam diligi et carum esse iucundum est propterea, quia tutiorem vitam et voluptatem pleniorem efficit. Confecta res esset.
Nullus est igitur cuiusquam dies natalis. Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum? Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur. Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Vidit Homerus probari fabulam non posse, si cantiunculis tantus irretitus vir teneretur; Non laboro, inquit, de nomine.
Pauca mutat vel plura sane
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est? Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest. Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Ita graviter et severe voluptatem secrevit a bono. Inquit, dasne adolescenti veniam?
Pauca mutat vel plura sane; Sed non sunt in eo genere tantae commoditates corporis tamque productae temporibus tamque multae. Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur? Mihi quidem Homerus huius modi quiddam vidisse videatur in iis, quae de Sirenum cantibus finxerit. Si longus, levis; Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate. Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim?
Quid, quod homines infima fortuna, nulla spe rerum gerendarum, opifices denique delectantur historia? Nec vero pietas adversus deos nec quanta iis gratia debeatur sine explicatione naturae intellegi potest. Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Sed tamen est aliquid, quod nobis non liceat, liceat illis. Superiores tres erant, quae esse possent, quarum est una sola defensa, eaque vehementer. Sed non sunt in eo genere tantae commoditates corporis tamque productae temporibus tamque multae.
Neutrum vero, inquit ille. Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur. Duo Reges: constructio interrete. Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Collige omnia, quae soletis: Praesidium amicorum. Nihil minus, contraque illa hereditate dives ob eamque rem laetus. Hic nihil fuit, quod quaereremus. Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia?